Iedereen is lief.
Blijf op de hoogte en volg Bauke
12 September 2012 | Verenigd Koninkrijk, Surbiton
Na auto-, vliegtuig- en treinreizen ben ik dan eindelijk aangekomen in het prachtige Surbiton. Ik heb een kamer in Glenbuck Court, op de Glenbuck road, naast Surbiton station. Wat een prachtige plek. Na een paar daagjes met mams inschommelen, aankopen doen, erachter komen dat alles onwijs duur is, en de eerste Skypesessie houden, begin ik me toch echt thuis te voelen. Tegenover mijn flatgebouw zit een mooi station, wat dus nog geen minuut lopen is. Als men daaroverheen is gewaggeld, komt men direct uit in het centrum van Surbiton (Dit klinkt veel meer dan het eigenlijk voorstelt, maar het zijn aardig wat winkeltjes, pubs, koffietentjes, en zelfs een supermarkt.
Of het door de roes van het nieuwe leven komt, of door het feit dat het gewoon zo is, zal ik in het midden laten, maar ik heb één ding sterk opgemerkt: iedereen is aardig. De weg wordt uitgebreid in onverstaanbaar Brits uitgestippeld als we net niet weten waar we zijn moeten, de cassières bij de kassa zijn geduldig en gemoedelijk, en iedereen lacht vriendelijk terug als ik ze trakteer op mijn Sesamstraatwaardige van-oor-tot-oor-smile. En terecht ook.
En toch is het nog even wennen. Natuurlijk had ik dat ook verwacht, maar als je je ergens zo snel thuis voelt, wil je het feit dat het een totaal ander land is, nog wel even vergeten. Zo heb ik gister met een sjor aan haar nieuwe leren jasje mijn moeder de stoep weer op gesleurd, omdat ook de rode dubbeldekker hier van rechts komt in plaats van links. Dit leverde ons allebei een hartverzakking op, want het scheelde maar 'inches'.
Verder heb ik er eigenlijk vooral zin in. De bus die via mijn universiteit naar het stadje Kingston gaat, rijdt elke tien minuten ongeveer. Wij gaan nog lekker toeristisch bovenin, vooraan zitten, en ik denk niet dat dat snel zal veranderen. Ik houd namelijk momenteel van alles wat Brits is (nou deed ik dat al veel: Harry Potter, rockband the Who, Engelse drop). The Pubs, de beleefdheid, de onverstaanbaarheid, het klinkt me allemaal als muziek in de oren. Natuurlijk moet ik straks hard aan de studie, en hard gaan werken (wil ik deze niet-zo-kloppende valuta weten bij te benen), maar ook daar probeer ik een feestje van te maken. En wie weet wat het leven allemaal brengt? Het is misschien wel mooi, dat het juist zo verrassend is. Misschien word ik wel parttime oppas naast mijn studie, of ga ik werken in de coolste pub van Kingston. Ik weet het nog niet, en dat is maar goed ook.
Of het door de roes van het nieuwe leven komt, of door het feit dat het gewoon zo is, zal ik in het midden laten, maar ik heb één ding sterk opgemerkt: iedereen is aardig. De weg wordt uitgebreid in onverstaanbaar Brits uitgestippeld als we net niet weten waar we zijn moeten, de cassières bij de kassa zijn geduldig en gemoedelijk, en iedereen lacht vriendelijk terug als ik ze trakteer op mijn Sesamstraatwaardige van-oor-tot-oor-smile. En terecht ook.
En toch is het nog even wennen. Natuurlijk had ik dat ook verwacht, maar als je je ergens zo snel thuis voelt, wil je het feit dat het een totaal ander land is, nog wel even vergeten. Zo heb ik gister met een sjor aan haar nieuwe leren jasje mijn moeder de stoep weer op gesleurd, omdat ook de rode dubbeldekker hier van rechts komt in plaats van links. Dit leverde ons allebei een hartverzakking op, want het scheelde maar 'inches'.
Verder heb ik er eigenlijk vooral zin in. De bus die via mijn universiteit naar het stadje Kingston gaat, rijdt elke tien minuten ongeveer. Wij gaan nog lekker toeristisch bovenin, vooraan zitten, en ik denk niet dat dat snel zal veranderen. Ik houd namelijk momenteel van alles wat Brits is (nou deed ik dat al veel: Harry Potter, rockband the Who, Engelse drop). The Pubs, de beleefdheid, de onverstaanbaarheid, het klinkt me allemaal als muziek in de oren. Natuurlijk moet ik straks hard aan de studie, en hard gaan werken (wil ik deze niet-zo-kloppende valuta weten bij te benen), maar ook daar probeer ik een feestje van te maken. En wie weet wat het leven allemaal brengt? Het is misschien wel mooi, dat het juist zo verrassend is. Misschien word ik wel parttime oppas naast mijn studie, of ga ik werken in de coolste pub van Kingston. Ik weet het nog niet, en dat is maar goed ook.
-
12 September 2012 - 14:22
Wil V.d. Meulen:
Lieve Bauke
Wat fijn te horen dat je het zo naar je zin hebt. Het zal best een hele verandering zijn.
Lekker dat je moeder nog bij je is de eerste dagen.
Binnenkort leer je vast medestudenten kennen en dan ga je zeker een fantastische tijd tegemoet.
Au Pair lijkt mij inderdaad wel wat voor je, maar ik zie je ook wel in een PUB staan.
Ik vind het leuk om zo een beetje op de hoogte van je wel en wee te blijven.
heel veel liefs en zet 'm op.
xxxx Wil -
12 September 2012 - 14:50
Marieke:
Hi lieve Bauk,
Dat klinkt allemaal veelbelovend! Blijf nog maar lekker lang in deze positieve roes! Wat betreft werk, doe maar die kroeg, mijn boys blijven graag jouw favourits haha!! Zoals Tobias gisteren opmerkte toen ik niet op de trampoline wilde springen: "Mam, laat maar, ik roep Bauke wel even." kortom, zij hebben inderdaad niets begrepen van jouw afscheid vorige week. Heel veel plezier ook straks bij je studie! Wanneer begin he echt?
Kus Marieke -
12 September 2012 - 16:21
Liese:
ahhh lieve Bauk!
wat een super super leuk bericht!! Lekker blijven schrijven jij, doe je echt zo leuk!
ik had net dus een super uitgebreide reactie geschreven, sloot ik met mn wiebelige vingertjes ineens internet af. je raadt het al: wat een pech, hele verhaaltje weg...!
nu maar even kort dan, want mn college begint zo weer.. geniet nog heerlijk van je vrije dagen daar, zal wel wennen zijn als je zo weer keihard aan de studie moet!
graag even snel lekker skypen en dan eens kijken wanneer ik bij je kan komen crashen! Gaan we Londen eens even keihard op zn kop zetten!!! :-D hahaha Nu al zin in!
Heeeele dikke kussen en knuffels van je liefste, oudste en trotse zussie!
Lufjoe!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
